Tot en met juni 2015 stonden alle activiteiten onder leiding van Paul Aya. Stichting Pater Jan Molenaar wenste een toekomstbestendige aanpak en heeft daarom verschillende zustercongregaties bereid gevonden om de kinderen te herplaatsen. Hierdoor worden kansarme kinderen in gezinnen opgenomen, waarbij de zusters toezicht houden op de ontwikkelingen en opvoeding van de kinderen. Hiermee is de continuïteit voor de toekomst op duurzame wijze geregeld en is er maximale controle op de bestedingen van de zusters door de Stichting Pater Jan Molenaar.
Lees hieronder twee artikelen over de historie van Pater Jan Molenaar.
Onderstaand een overzicht van de activiteiten die vanaf 2003 t/m juni 2015 werden ondersteund door Stichting Pater Jan Molenaar:
Weeshuis St. Valentine
Het weeshuis St. Valentine heeft zijn naam te danken aan de Britse kolonel Leslie Valentine. In 1959 werd hij werkzaam als militair in West-Kameroen. De man raakte zo onder de indruk van de benarde situatie waarin weeskinderen zich bevonden, dat hij besloot om zijn huis voor hen open te stellen. Na de onafhankelijkheid bleef hij in Kameroen wonen. Toen hij dertig jaar later stierf, had hij meer dan 168 kinderen grootgebracht. Eén van de kinderen die kolonel Valentine heeft grootgebracht is rechter Paul Ayah. Hij zette het werk van de kolonel, samen met zijn vrouw Valentine voort. Voor de kinderen die achterbleven na de dood van kolonel Valentine werd een huis gehuurd. Uit respect voor de kolonel noemden ze dit huis St. Valentine.
Opvoeding en scholing
St. Valentine leidde de kinderen geheel zelf op. Ze willen timmerman worden, journalist, leraar, wetenschapper, voetballer, ingenieur, priester of rechter. Omdat sommigen duidelijk meer in hun mars hadden en ook te jong waren om na de lagere school meteen te gaan werken, maakte de gehele familie van Pater Jan samen met geïnteresseerde donateurs het ieder jaar financieel mogelijk dat deze kinderen een vervolgopleiding kregen. Per jaar was circa 24.000 euro nodig om beide weeshuizen (St. Valentine en het meisjesweeshuis in Akwaya) met circa 24 kinderen in stand te houden. Dit bedrag betrof de normale jaarlijkse uitgaven aan voeding, kleding, scholing en medicijnen.
Het meisjesweeshuis
In 2010 vierde Pater Jan zijn vijftigjarig priesterfeest. Met de giften van die dag kon hij eindelijk de wens in vervulling brengen om een meisjesweeshuis in het dorp Akwaya te bouwen. De situatie voor meisjes in Kameroen is namelijk vaak problematisch.
In beide weeshuizen worden kinderen vanaf zes jaar opgevangen. Zij gingen dan zeven jaar naar de basisschool en zeven jaar naar de middelbare school of leerden een ambacht. Als alles voorspoedig verliep, waren de kinderen circa twintig jaar wanneer zij op eigen benen stonden en het weeshuis konden verlaten. Deze plaats werd direct opgevuld door een ander weeskind. Hierdoor waren er constant twaalf jongens in het weeshuis in Buea en twaalf meisjes in het weeshuis in Akwaya.
